I - Kronika „Arkonji”
[Arkonia] wyznaczała każdemu Arkonowi pion moralny; dzięki niemu umieliśmy iść przez wszystkie "kałuże, błota i przepaście", a wyrabiał on w nas poczucie honoru, obowiązku i lojalności, ucząc, że nie frazeologia, ale czyn, prawda i praca znaczą coś w ludzkim życiu.
Mieczysław Jałowiecki (c. 1895)
księga 50-lecia
- Strona tytułowa
- I - Kronika „Arkonji”
- II - Moje wspomnienia z życiastudenckiego w Rydze
- III - O początkach „Arkonji”
- IV - „Idealiści"
- V - Na dzień założenia „Arkonji”
- VI - Mowa na pogrzebie Gąssowskiego
- VII - Znaczenie wychowawczeIdei Arkońskiej
- VIII - Wspomnienie
- IX - Bal
- X - Ósmy cud świata
- XI - Nasi starzy przyjaciele
- XII - Obchód dorocznegoKomerszu „Arkonji”
- XIII - Jak „Arkonja" zakpiłaz oberpolicmajstra miasta Rygi Własowskiego
- XIV - Piechotą z Olaju do Rygi
- XV - Luźne urywki
księgi pamiątkowe
czytelnia